24/9/2021 0 Comments FilmsFilms
Ik heb veel hobbies. Ik verveel me dan ook nooit. Lezen, schrijven, muziek maken en luisteren. Vroeger - toen het nog kon - ging ik veel naar concerten en festivals. Eén van mijn oudste liefdes is films en series kijken. Ontstaan in mijn pubertijd, toen ik geobsedeerd was door de pastelkleurige pakken, palmbomen en snelle wagens van Miami Vice. En door Don Johnson natuurlijk. Dat was in de tijd dat we nog een hele week moesten wachten op een nieuwe aflevering. En een heel jaar op het volgende seizoen. Hoe anders groeien onze kinderen op. Mijn dochter van tien heeft alle afleveringen van alle acht seizoenen van Full House op Netflix gekeken. Zij weet dat een serietje snel doorkijken ‘bingen’ heet. Netflix maakt het extra makkelijk door de volgende aflevering direct op te starten. Toen de kinderen klein waren keken ze naar Bob de Bouwer, Dora the Explorer en Kabouter Plop. Wij keken gedwongen mee. Wat vonden zij het fantastisch - en wat vonden wij het vreselijk. Eén keer zijn we met de kinderen naar een voorstelling van Kabouter Plop in Figi geweest. Dat is twee uur van mijn leven die ik nooit meer terugkrijg. Geestig vonden wij wel dat in de garage van Figi drie gloednieuwe Mercedessen cabrio met een Belgisch nummerbord stonden. Blijkbaar verdienden die kabouters niet verkeerd. Dat open dak was natuurlijk voor de puntmutsen. Er waren gelukkig ook series en films die wel te pruimen waren. Mijn lief was fan van Pingu, ik vond Masja en de beer hilarisch. Nu ze ouder zijn, kunnen we ze steeds vaker kennis laten maken met onze eigen smaak. De eerste film waar we samen heen gingen, was Nijntje in de dierentuin. Een speciale voorstelling voor kleuters, met het geluid zacht en de lichten aan. Sindsdien zijn we geëvolueerd naar Marvel- en Star Wars films voor mijn lief en onze zoon en ben ik de Gilmore Girls serie aan het (her)kijken met mijn dochter. We kijken samen de klassiekers. Back to the Future, Ferris Bueller en Forrest Gump. En the Fresh Prince of Bel Air. De series en films uit de jaren tachtig en negentig weerstaan de tand des tijds. De kinderen vinden het prachtig en vragen zelf om meer. Voor mij is vooral nostalgie. Een terugblik op de tijden waar je nog op een vaste telefoon gebeld werd en de enige televisie in de woonkamer stond. De kinderen valt dat niet op. Die genieten van de stoute Will en de snobistische Hillary. Blijkbaar zijn dat soort types ook van alle tijden.
0 Comments
|
Archives
September 2021
Categories |